U hebt geluk dat ik vroeger reeds een dergelijk geval "in behandeling" gehad heb en ik moet bekennen dat het me toen heel wat beredeneringswerk vroeg, temeer omdat ik niet over zo een degelijke omschrijving van het aquarium en zijn inrichting beschikte. Alvast gefeliciteerd met de zeer volledige beschrijving van uw bak. Een voorbeeld dat navolging verdient.
De analyse van de waterstalen zag er als volgt uit :

Dat geeft duidelijk uitsluitsel. Het kalkgehalte in uw aquarium daalt dramatisch in een zeer korte periode en dat wordt logisch weergegeven door de pH die de wijzigingen in de bufferkapaciteit nauwgezet volgt. Uiteraard zien we dat ook in de GH en de KH.
Waar gaat de kalk uit uw aquarium naartoe in een zo korte tijdspanne? Naar uw plantenbestand dat, zoals u zegt, behoorlijk groeit. Buiten Vallisneria gigantea is er geen enkele plant zo kalkbehoeftig. Hij zal zeker een gedeelte van de Calciumionen opnemen maar kan dat nooit doen in een zo kort bestek.
De vissen dan? Neen, die nemen de kalk voor de opbouw van het skelet op via de voeding.
Ontstaan er soms organische zuren die de kalk-ionen neutraliseren (het is eigenlijk andersom: kalk zal zuren neutraliseren). Of bindt de kalk zich met fosfaten? Dat is inderdaad gebeurd maar ik denk niet dat het die snelle terugval in Calcium kan verklaren.
De stikstofkringloop lijkt mij volledig stabiel en met een regelmatige water­verversing zal het nitraat ook niet dramatisch hoog oplopen.
Het leidingwater dat U allicht gebruikt voor deze verversing heeft van zichzelf voldoen­de bufferkapaciteit anders zouden uw planten nooit zo weelderig kunnen groeien.
We moeten de oorzaak dus echt in uw aquarium zoeken en dan blijven alleen nog de appelslakken (Pomacea bridgesi) over. Dat was overigens ook het element dat men mij in dat andere geval verzwegen had, maar toen ik uiteindelijk "op huisbezoek" ging bij de “probleembak” en daar enkele honderden appelslakken zag opgroeien ging er onmiddellijk een belletje rinkelen. Het staat overigens in geen enkel aquariumboek vermeld en daarom ben ik zelf maar even aan het rekenen geslagen. Landslakken halen de materie voor de opbouw van hun schelp uit de kalkhoudende planten waarop ze leven. De wijnbergslak (Helix pomatia) komt in ons land dan ook alleen in de kalkstreek voor. Waterbewonende slakken halen kalk voor hun behuizing grotendeels uit het water. Ze staan hiermee gelijk aan de tweekleppige weekdieren - schelpen en oesters - die kalk uit het water filteren. De oesters die we met nieuwjaar ten overvloede consumeren worden gekweekt en er worden overigens geregeld "bijgemest" met een kalksuspensie.
Hebt U ooit het huisje van zo een appelslak gewogen? Ik wel. De huisjes van de gestreepte vorm van Pomacea bridgesi  wegen liefst 7 gram. De "goud"-kleurige zijn wat fijner van structuur en halen net 5 gram.
7 gram dat is 7000 mg! Stel dat uw 12 grote appelslakken in de loop van twee jaar volwassen zijn geworden in uw aquarium dan hebben ze 84000 mg Calcium aan het water onttrokken of 84 gram. Dat is 3,5 gram per maand. En dat terwijl er na een waterverversing slechts 35 mg x 350 l = 12250 mg of 12,25 gram ter beschik­king is.
Denken we even verder door dan beseffen we dat het echt dramatisch wordt ten tijde van de voortplanting. Vandaar ook het periodiek karakter van uw pH-dalingen. En misschien lukt het U wel U te herinneren dat U telkens met die pH moeilijkheden ook jonge slakken had. Misschien klopt dat niet helemaal, maar ook dat heeft een verklaring. Appelslakken slagen namelijk vóór het leggen van de eicocon een enorme voorraad kalk op. Die wordt dan gebruikt om de eitjes te beschermen die in een kalkachtige cocon boven water gelegd worden. Ik heb zo een lege cocon gewogen nadat de jongen waren uitgekomen: 3 gram, en dan was het nog niet eens een hele grote.
Uw aquariumhandelaar had het dus bij het rechte eind door U een KH+ preparaat aan te raden. Voor zover dat laatste inderdaad verse kalkionen in het water bracht. Voor dit doel raden wij 4 gr. Calciumgluconaat aan, eventueel samen met 3-4 g Na-EDTA en dat aan een liter gedemineraliseerd water toegevoegd. Van deze oplossing wekelijks 5 ml per 100 l water toevoegen. En bij de opgroei van jonge slakken mag dat gerust verdubbeld worden. Een ander middel om dergelijke problemen een beetje voor te zijn is het voeden van uw appelslakjes met Sanal-tabletjes. Dat is een Torula-gistpreparaat voor honden en katten. De tabletjes vallen erg in de smaak bij appelslakken en er is, om het tabletje te "vullen", ook wat kalk in gebruikt.