(Baur, 1890)
Foto: Peter De Batist
Foto: Peter De Batist
| IDENTITEIT: orde: Testudines; familie: Emydidae. | |||||||||||||||||||||||||
| EERSTBESCHRIJVING: | |||||||||||||||||||||||||
| SYNONIEM: Malaclemys kohnii, Graptemys kohnii | |||||||||||||||||||||||||
| NEDERLANDSE NAAM: gekielde schildpad; mississippi-landkaartschildpad; schildpad. | |||||||||||||||||||||||||
| MAXIMALE GROOTTE: man 12,7 cm; vrouw 25,4 cm. | |||||||||||||||||||||||||
| GESLACHTSONDERSCHEID: volwassen dieren hebben een opmerkelijk brede kop. Vooral de mannetjes. De vrouwtjes hebben verlengde nagels aan de voorpoten. | |||||||||||||||||||||||||
| HOUDBAARHEID: zeer levendige dieren te houden in een terrarium met 2:3 oppervlakte water. Een dagtemperatuur van 25-28 °C, ´s nachts 20-23 °C en een relatieve vochtigheid van 60 à 80 %. | |||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||
| VERSPREIDING: Missouri en delen van de aangrenzende staten tot aan de golf van Mexico. Hoofdzakelijk westelijk deel van de Mississippi. | |||||||||||||||||||||||||
 |
 | ||||||||||||||||||||||||
| BIOTOOP: meren en rivieren. Rijk begroeide oevers met "zonneplaatsen". | |||||||||||||||||||||||||
| GEDRAG: in de vrije natuur zeer schuw. Bij de minste verontrusting duiken ze in het water. Ze wennen echter snel in gevangenschap. | |||||||||||||||||||||||||
| VOEDSEL: slakken en kreeftachtigen. Alle voedselinsecten - ook diepvries - worden graag gegeten. Ook plantaardig voedsel. Vitamine A en D3 moeten regelmatig bijgevoegd worden. | |||||||||||||||||||||||||
| KWEEK: in juni-juli worden 8 à 12 eieren van 33 x 22 mm afgelegd in een kuil in vochtige aarde. Incubatie van de eieren gebeurt best in een broedstoof. Bij het uitgraven van het legsel de eieren bovenaan merken en in die stand laten incuberen. Ze komen uit na 70-105 dagen bij 30 °C. De jongen zijn 30 mm lang en hebben een duidelijke rugkiel met zaagtand aspect en ook de achterrand van het schild is getand. | |||||||||||||||||||||||||
| BIJZONDERHEDEN: de soort kan verward worden met G. pseudogeographica en G. versa. De gele boog achter het oog blijft evenwel het zekerste kenmerk. Hybridisatie met G. pseudogeographica schijnt in de natuurlijke populatie voor te komen. Op het verspreidingskaartje is daarom de zone aangegeven waar schildpadden voorkomen die als G. kohnii kunnen geÏdentificeerd worden. Kanalisatie van rivieren is een belangrijke oorzaak voor de achteruitgang van de natuurlijke populatie van deze soort. Update 2019 - Deze soort komt niet voor op Positieflijst Reptielen Vlaanderen (2018). |
