Jacquin, 1787
Foto: Hugo Vits
Foto: Hugo Vits
| IDENTITEIT: orde: Squamata; familie: Lacertidea. | |||||||||||||||||||||||||
| EERSTBESCHRIJVING: door Jacquin, 1787, als Lacerta , in Nova Acta helvet. Basel 1:33 | |||||||||||||||||||||||||
| SYNONIEM: Zootoca vivipara | |||||||||||||||||||||||||
| NEDERLANDSE NAAM: kleine hagedis; levendbarende hagedis; woudhagedis. | |||||||||||||||||||||||||
| MAXIMALE GROOTTE: 12 à 18 cm, meestal 14 tot 16 cm; jongen 4 à 5cm. | |||||||||||||||||||||||||
| GESLACHTSONDERSCHEID: rugzijde vertoont een duidelijker kleurpatroon van lichte en donkere vlekken bij het mannetje. Het vrouwtje vertoont vaak een doorlopende rugstreep. ln de literatuur wordt ook een verschil in buikkleur aangegeven: de buikzijde van het vrouwtje is gebroken wit tot geelgroen en die van het mannetje oranjegeel. | |||||||||||||||||||||||||
| Beschermde soort! | HOUDBAARHEID: de woudhagedis is door wettelijke maatregelen beschermd en mag niet (meer) gehouden worden. Deze in de natuur vrij onopvallende hagedis is echter minder zeldzaam dan verwacht. Ze verlangen in elk geval schaduwrijke plaatsen en talrijke schuilgelegenheden. Vertoeven graag tussen een warboel van droge twijgen en takjes. De zonnewarmte, die in een terrarium door de warmteafgifte van een gloeilamp wordt nagebootst, hebben ze - naast hun vaste stek, die een steen of houtstronk, maar ook gewoon een open goed beschenen plaats op de grond kan zijn - nodig. Daarenboven verlangen ze een nogal vochtige omgeving. | ||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||
| VERSPREIDING: Europa, westelijk tot Bulgarije | |||||||||||||||||||||||||
 |
 | ||||||||||||||||||||||||
| Tot aan de boomgrens in de bergen |
BIOTOOP: vochtige heiden en veengronden met schaduw, en in de nabijheid van water. Op open plaatsen in vochtige wouden en bossen. ln het gebergte tot op 3000 m. | ||||||||||||||||||||||||
| GEDRAG: de maximale levensduur bedraagt vijf jaar. Vrij rustige dieren die met gematigde bewegingen (en het nodige geduld) vrij goed te benaderen zijn. Vormen een territorium, doch de mannetjes bekampen elkaar tijdens de voorplantingsperiode, in hun natuurlijk millieu, maar uiterst zelden. | |||||||||||||||||||||||||
| VOEDSEL: insecten; spinnen; vliegen; onbehaarde rupsen; wormen (aan de in terraria ondergebrachte woudhagedissen werden veelal meelwormen gegeven); wantsen; duizendpoten en kevers. | |||||||||||||||||||||||||
| Eilevendbarend | KWEEK: in onze contreien paren de woudhagedissen vanaf de maand mei tot begin juni. ln de vakantiemaanden juli-augustus brengt het vrouwtje (bijna altijd 's nachts) vijf tot tien, vrij donker gekleurde jongen ter wereld. Eigenlijk is de woudhagedis eilevendbarend; de vrouwtjes leggen donkerblauw, zelfs zwart gekleurde eitjes waaruit de jongen praktisch onmiddellijk (binnen het uur) uitkomen. Ze vervellen zo'n vier à zes maal per jaar. | ||||||||||||||||||||||||
| BIJZONDERHEDEN: Update 2019 - Deze soort komt niet voor op Positieflijst Reptielen Vlaanderen (2018). |
