(Burton, 1836)
Foto: Arend van den Nieuwenhuizen
Kleine foto links: Roger Veltens
Foto: Arend van den Nieuwenhuizen
Kleine foto links: Roger Veltens
| IDENTITEIT: orde: Squamata; familie: Scincidae. | |||||||||||||||||||||||||
| EERSTBESCHRIJVING: | |||||||||||||||||||||||||
| SYNONIEM: Riopa fernandi, Lygostoma fernandi, Mochlus fernandi | |||||||||||||||||||||||||
| NEDERLANDSE NAAM: Togo prachtskink, Fernands skink | |||||||||||||||||||||||||
| MAXIMALE GROOTTE: Tot 35 cm | |||||||||||||||||||||||||
| GESLACHTSONDERSCHEID: Moeilijk waarneembaar. Vrouwtjes zouden zich laten herkennen aan de iets scherpere vorm van hun kop en hun wat forser uitgebouwd lichaam. | |||||||||||||||||||||||||
| HOUDBAARHEID: Prachtig gekleurde slangskink, welke door zijn lengte en zijn levenswijze toch maar heel sporadisch, bij de terrariumliefhebber, wordt aangetroffen. Vragen een vrij groot terrarium met daarin een niet te warm, maar vochtig klimaat. Een plaatselijk opgestelde warmtelamp is noodzakelijk. Op de vrij losse bodembedekking (zandige grond) schuilplaatsen creëren met stukken hout, stenen e.d. Enkele drogere (schuil)p|aatsen worden gewaardeerd. | |||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||
| VERSPREIDING: West-Afrika: Van Liberia tot Angola | |||||||||||||||||||||||||
 |
 | ||||||||||||||||||||||||
| BIOTOOP: Komt voor op nogal donkere plaatsen, zowel in als op de "begaanbare" grond, tussen en onder stenen en houtstronken. Ook op rotsachtige hellingen. | |||||||||||||||||||||||||
| GEDRAG: Een meestal bij schemering actieve soort, die overdag een nogal verscholen levensstijl heeft. Met conditionnering echter vrij tam te krijgen en komt dan voedsel uit de hand nemen. Zonnen zelden en kunnen bij vermeend onraad bijzonder snel op de vlucht slaan. | |||||||||||||||||||||||||
| VOEDSEL: Allerlei klein dierlijk voedsel; wormen, slakken, insekten en zelfs pasgeboren muizen. Na gewenning ook in reepjes gesneden vlees en vis. Sommige soorten fruit worden graag als toemaatje genomen. | |||||||||||||||||||||||||
| KWEEK: Vrij weinig over bekend. ln het "Aquarien Magazin", in 1976 verscheen een prachtig kweekverslag van W. Mudrack en in Aquariumwereld 49(09) beschreef M. Verhaeghen haar ervaring n.a.v. een "toevalskweek". Per legsel worden zo'n tiental eieren af. Twee maanden na het leggen breken de jongen, die dan al zo'n acht centimeter groot zijn, uit het ei. De jongen vertonen vanaf hun geboorte hetzelfde kleurpatroon als dat van hun ouders. Ze groeien vrij snel. | |||||||||||||||||||||||||
| BIJZONDERHEDEN: |
