Bennet, 1832
![[Foto Acanthurus leucosternon]](acanthurus_leucosternon-gr.jpg)
Foto: Aimé Bijnens
Foto: Aimé Bijnens
| IDENTITEIT: orde: Perciformes; familie: Acanthuridae. | |||||||||||||||||||||||||
| EERSTBESCHRIJVING: in 1832 door E. T. Bennet als Acanthurus leucosternon in "Proc. Comm. Sci. Zool. Soc. London", 24:183. | |||||||||||||||||||||||||
| SYNONIEM: Acanthurus delisiani Cuvier & Valenciennes, 1835. | |||||||||||||||||||||||||
| NEDERLANDSE NAAM: witborstdoktersvis. | |||||||||||||||||||||||||
| MAXIMALE GROOTTE: in de natuur tot 30 cm, maar in het aquarium beduidend kleiner, tot ca. 16 cm. | |||||||||||||||||||||||||
| GESLACHTSONDERSCHEID: | |||||||||||||||||||||||||
| Groot aquarium | HOUDBAARHEID: de witborstdoktersvis is dikwijls moeilijk te wennen aan aquariumcondities. Vooral de overschakeling van voedsel geeft de meeste problemen. In acclimatisatie direct zoveel mogelijk plantaardig voedsel te eten geven, zoals algen, sla, algenmeel en verder kleine kreeftachtigen, vooral aasgarnaaltjes (Mysis). Belangrijk is, de pas geÏmporteerde exemplaren grondig te bekijken. Een gezonde doktersvis zwemt onophoudelijk door het aquarium. Dieren die stil in een hoekje hangen zijn meestal sterk verzwakt en ziek. Eenmaal gewend, dan is hij niet meer moeilijk houdbaar en neemt dan ook met alle graagte allerlei dierlijk voedsel aan. | ||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||
| VERSPREIDING: Indische en Indo-Australische Archipel. | |||||||||||||||||||||||||
![[Wereldkaart]](acanthurus_leucosternon-k1.jpg) |
 |
||||||||||||||||||||||||
| BIOTOOP: koraalriffen. Leeft vooral in rustig water in relatief groot schoolverband, tot ca. 30 stuks. Jonge dieren in ondiep kustwater. | |||||||||||||||||||||||||
|
Solitair Schrikachtig |
GEDRAG: vredelievend tegenover medebewoners. Slechts tegen nieuwe bewoners is hij voorbijgaand agressief. Alhoewel hij in de natuur in schoolverband leeft, moet men hem als solitair houden in het aquarium. Zij moeten een te grote afstand t.o.v. elkaar kunnen handhaven willen zij niet voortdurend vechten. Zij bezitten daartoe twee scherpe lancetvormige stekels, 1 aan elke kant van de staart. In opgerichte toestand vormen deze stekels formidabele wapens wanneer er met de staart snelle zijdelingse slagen worden uitgedeeld. Hiermee kunnen zij diepe snijwonden veroorzaken. Het zijn nerveuze dieren. | ||||||||||||||||||||||||
| Algen | VOEDSEL: in de natuur grazen ze met hun spatelvormige tanden algen af. Dit voedsel mag dan ook niet ontbreken op hun menu. Tevens nemen ze na enige tijd sla, algenmeel en dergelijke aan. Pas op met zeer snelle eters, omdat deze het voedsel voor zijn bek wegnemen. Ook dierlijk voedsel, zoals kreeftachtigen (Mysis) mogen niet ontbreken. | ||||||||||||||||||||||||
| KWEEK: | |||||||||||||||||||||||||
| BIJZONDERHEDEN: |
