Amphiprion frenatus
Brevoort, 1856

Amphiprion frenatus
Foto:

IDENTITEIT: orde: Perciformes; familie: Pomacantidae.
EERSTBESCHRIJVING: in 1856, door J.C. Brevoort, als Amphiprion frenatus in Narrative Perry's Exped. to Japan. vol.: 263.
SYNONIEM: Prochilus polylepis Bleeker, 1877
NEDERLANDSE NAAM: Rode anamoonvis
MAXIMALE GROOTTE: tot ca. 10 cm
GESLACHTSONDERSCHEID: Bij in groep levende exemplaren is het grootste exemplaar steeds het wijfje; het tweede grootste steeds het mannetje; de rest van het groepje ontwikkelt geen geslachtsorganen.
HOUDBAARHEID: Geeft geen problemen voor de verzorging. Past zich zeer vlug aan wanneer zeeanemonen aanwezig zijn in het aquarium. Kunnen ook zonder anemonen gehouden worden; dan wel voldoende schuilplaatsen aanbrengen (rotsen of schelpen)
DIERENRIJK
Z h XXXIV 69
       
Milieu Aquarium Kweek
Zuurtegraad pH boven 8 boven 8
Dichtheid 1.020 - 1.027 1.020 - 1.027
Temperatuur °C 26 - 30 ca. 30
VERSPREIDING: Kusten van de Zuid-chinese Zee tot Indonesie, Singapore, Maleisie, Thailand, Vietnam, Filippiinen tot Zuid-Japan
Kaart voorkomen
BIOTOOP: Op koraalriffen in vrij helder en stromingrijk water. Leeft meestal symbiotisch met de anemoon Entacmaea quadricolor (vroeger als Radianthus gelan beschouwd) in waterdiepten tussen 2 tot 10 m.
GEDRAG: Kan tegenover soortgenoten nogal agressief zijn (sociale rangorde), vooral bij koppelvorming, maar toch in mindere mate dan de andere Amphiprion's. Vreedzaam tegenover andere vissen.
VOEDSEL: Neemt alle soorten voedsel (droog, ingevroren of levend). Heeft een voorkeur voor kreeftachtigen en lust ook algen (ook Caulerpa !).
KWEEK: Niet zo produktief, 15 a 20 eitjes worden afgelegd in de nabijheid van een anemoon. waarbij de aflegplaats grondig wordt gepoetst. Eitjes worden door de ouders verdedigd. Jongen komen uit na 7-8 dagen.
BIJZONDERHEDEN: Wordt vaak verward met A. ephippium (vuurkooltje). A. ephippium heeft in het volwassen stadium geen witte band achter het oog. Bij A. frenatus blijft deze altijd aanwezig. Jonge A. frenatus hebben een tweede verticale witte band in het midden van het lichaam. Zwarte pigmenten op de flanken verschijnen pas bij volwassen vissen.
Bewerkt door:
E Derijst, juni 1987
Laatst bijgewerkt op: 13-08-2014
   naar Aquariumwereld Delen - Mailen - Bewaren
AANGEBODEN DOOR
AQUARIUMWERELD
UW MAANDBLAD VOOR AQUARIUM- EN TERRARIUMKUNDE