Chaetodon melannotus
Bloch & Schneider, 1801

[Foto Chaetodon melannotus]
Foto: Harry Voet

IDENTITEIT: orde: Perciformes; familie: Chaetodontidae.
EERSTBESCHRIJVING: in 1801 door M. E. Bloch & J. G. Schneider als Chaetodon melannotus in "Systema Ichthylogiae" 224.
SYNONIEM: C. dorsalis, C. marginatus, C. abhortani, C. reinwardtii, Tetragonopterus melanotus
NEDERLANDSE NAAM: zwartrugkoraalvlinder.
MAXIMALE GROOTTE: 18 cm.
GESLACHTSONDERSCHEID:
HOUDBAARHEID: lukt best in een bealgd aquarium. Niet zo gemakkelijk aan het eten te brengen. Het exemplaar van de steller kreeg stip na aankoop, welke na enkele malen bestrijden met malachietgroen - wegens de aanwezige anemonen - voorgoed verdween. Het exemplaar stierf na iets meer dan een jaar aan een onbekende oorzaak; mogelijk was de voeding te eenzijdig.
DIERENRIJK
Z h XXXIV 58
       
Milieu Aquarium kweek
Zuurtegraad pH   8,0 - 8,3 7,8 - 8,4
Dichtheid   1,024 1,022 - 1,026
Temperatuur °C   25 - 27 24 - 28
VERSPREIDING: Rode Zee, Indische en Stille Oceaan.
[Kaart voorkomen Chaetodon melanotus]
BIOTOOP: koraalriffen.
GEDRAG: in de natuur, zoals vele koraalvlinders, paarsgewijs levend, doch soms ook in een kleine school (naar persoonlijke waarneming). Valt in het aquarium zijn spiegelbeeld in de aquariumruit aan en dus waarschijnlijk agressief tegenover soortgenoten. Vreedzaam tegenover andere medebewoners. Nipt af en toe aan de tentakels van paardenanemonen, zonder deze evenwel veel schade toe te brengen. Laat een cilinderroos met rust.
VOEDSEL: nam in het aquarium eerst enkele levende Artemia-naupliën en kleine, spontaan in het bealgd aquarium aanwezige kreeftachtigen, later ook mosselvlees, enchytraeën en Tubifex. Weigerde Daphnia, Cyclops, Mysis en Calanus, doch mogelijk is dit geen algemene regel. Het eerste mosselvlees werd gretig opgepikt uit een overvoede paardenanemoon, die het in slijm verpakte brokje net weer naar buiten werkte. Nadien werd enkel uit opengestoken mosselschelpen gegeten en nog later ook mosselbrokjes.
KWEEK: onbekend.
BIJZONDERHEDEN: de vis vertoont nu eens wel, dan weer niet een donkere rugvlek, waarin een grote en een kleine ovale lichte vlek zich aftekenen. Deze donkere vlek kan inkrimpen tot een donkere afboording van de ruglijn, waarbij de lichte oogvlekken zich niet meer aftekenen. De verklaring als nacht en schriktekening lijkt mij onjuist, vermits ze schijnbaar willekeurig overdag kan optreden, ook als het dier normaal onbevreesd rondzwom en voedsel zocht.
Bewerkt door:
Harry Voet, april 1985
Laatst bijgewerkt op: 06-07-2010
   naar Aquariumwereld Delen - Mailen - Bewaren
AANGEBODEN DOOR
AQUARIUMWERELD
UW MAANDBLAD VOOR AQUARIUM- EN TERRARIUMKUNDE